Większości ludzi pragnie być kochanym i docenianym przez dzieci i partnera życiowego. Stworzenie szczęśliwej rodziny to zadanie, które w praktyce jest jednak bardzo trudne. Aby zasłużyć na miłość i uznanie, potrzeba najpierw dwojga ludzi, którzy chcą się razem uczyć i budować relacje, traktując się wzajemnie z najwyższym szacunkiem, a potem przekazują te wartości własnym dzieciom.
Jak budować relacje w swojej rodzinie?
W codziennym pośpiechu łatwo popaść w rutynę. Wtedy przestajesz się zastanawiać, dlaczego właściwie spotykasz się, mieszkasz, czy podejmujesz ważne życiowe decyzje z tą właśnie osobą. Jeśli jesteś w związku (nieważne jak długim) lub dopiero wkraczasz w związek z nowo poznaną osobą, zastanów się nad następującymi kwestiami:
– Co mnie w tej osobie pociąga?
– Jakie są między nami podobieństwa? Czy wywodzą się z podobnych wyobrażeń o życiowym celu, wizji i wartościach?
– Czego ta osoba oczekuje ode mnie? Jakie postawy i zachowania z mojej strony, by jej odpowiadały?
– Czy ta osoba okazuje mi uczucia w sposób, który mi odpowiada? Czy mnie docenia i wspiera?
Odpowiedzi na te pytania mogą pomóc Ci odkryć, czego chce od Ciebie Twój współmałżonek lub partner, a także czego Ty chcesz od tej osoby. Jeśli pojawią się jakieś zgrzyty i niespójności, musisz zdecydować się na poważną rozmowę. Niech druga osoba także odpowie samodzielnie na powyższe pytania, a potem porozmawiajcie o swoich odpowiedziach.
Pamiętaj, by się wzajemnie nie oskarżać. Mimo towarzyszących takim wyznaniom emocji, postaraj się mówić spokojnie i rzeczowo. Jeśli obie strony będą skłonne do pracy nad pielęgnowaniem wspólnej relacji, może dojść do przełomu i lepszego zrozumienia. Nawet rzeczy z pozoru niezwiązane z miłością, takie jak podział obowiązków domowych, mają duże znaczenie dla pielęgnowania silnej relacji.
Niestety, czasami szczera dyskusja nad wartościami, oczekiwaniami i doświadczeniami może przynieść decyzję o rozstaniu. Chociaż może to być bardzo bolesne, pamiętaj, że masz tylko jedno życie i warto przeżyć je w zgodzie z samym sobą. Ciągłe kompromisy, obniżanie standardów, a nawet wypieranie się własnych wartości dla zadowolenia drugiej osoby i przez to tolerowanie przykrych zachować może skutkować frustracją, stresem a nawet depresją, nałogami czy przemocą domową.
A co robić, gdy pojawią się dzieci lub już je posiadasz? Wtedy musisz nieustannie pracować nad Waszą relacją. Nie myśl, że sam fakt tak bliskiego pokrewieństwa wystarczy, by zagwarantować miłość, szacunek i zrozumienie z ich strony. Współczesne młode pokolenie jest bardziej świadome swoich potrzeb emocjonalnych i dostrzega więcej nieprawidłowości w dawnych, konserwatywnych postawach typu „rodzic ma zawsze rację”, „dzieci i ryby głosu nie mają” lub „wystarczy zapewnić dach nad głową, opiekę i wyżywienie, by wychować szczęśliwe dzieci”. W dzisiejszych czasach, gdy widmo głodu i bezdomności dotyczy coraz mniejszego ułamka społeczeństwa, dzieci zwracają większą uwagę na ciepło relacji panujących w domu.
Nie oznacza to, że masz zrezygnować z dyscypliny czy zasad. Warto je jednak wprowadzać przy zachowaniu wzajemnego szacunku. Lepiej częściej chwalić niż ganić. Nie stosuj kar cielesnych. Dzisiejsze rodzicielstwo to obszar życia wymagający od rodziców wielkiej wrażliwości. Zmieniające się style pracy i styl życia sprawiają, że dzieci mogą więcej przebywać w domu, na przykład z powodu nauki zdalnej lub zainteresowań rozwijanych przed komputerem. Dlatego tak ważne jest, by wspólne mieszkanie z dziećmi opracować tak, by nie naruszać ich prawa do prywatności a jednocześnie chronić dzieci przed zagrożeniami, także tymi płynącymi z Internetu.
Zastanawiając się, w jaki sposób jako rodzic możesz poprawić swoją relację z dziećmi, możesz zadać sobie następujące pytania:
– W którym etapie dzieciństwa, dojrzewania lub dorosłości są teraz moje dzieci? Czego ode mnie potrzebują? (W różnym wieku i w różnych okolicznościach dzieci potrzebują innych rzeczy od swoich rodziców.)
– Czego w szczególności oczekują ode mnie? Czego ja oczekuję od nich i czy są w stanie to spełnić?
– W jaki sposób mogę pozostać istotny w ich życiu, nawet gdy dzieci wyprowadzą się z domu, jednocześnie nie próbując ich kontrolować i pozwalając im na samodzielność?
Zaangażowani rodzice są gotowi dostosować swoje reakcje do rzeczywistych warunków, aby zapewnić dzieciom czas, uczucie, lekcje i wsparcie, których najbardziej potrzebują. Jednak dostrzegają również potrzebę zrównoważenia tej reakcji w kontekście innych ról, które odgrywają: jako osoby zarabiającej na utrzymanie rodziny, partnera życiowego, przyjaciela i jako niezależnej, kompletnej jednostki.
O czym należy pamiętać budując relacje?
Pamiętaj, że Twoje relacje z dziećmi i partnerem mogą wzbogacać Twoje życie, ale nie powinny przysłonić wszystkiego innego. Pomijając nieszczęśliwe zdarzenia losowe, takie jak wypadki i choroby, kiedy jesteś zmuszony poświęcić się opiece nad drugą osobą, powinieneś wyznaczyć zdrową granicę, gdzie kończą się inni a zaczynasz Ty. W ten sposób zrozumiesz, że masz prawo do własnych zainteresowań, do czasu wolnego, do odpoczynku i rozwoju.
Paradoksalnie, przede wszystkim myśl o sobie i dbaj o własne zdrowie psychiczne i emocjonalne, aby wyrobić w sobie silne poczucie własnej wartości i budować relacje z innymi na nim oparte. Jeśli Ty będziesz zdawał sobie sprawę ze swojego prawa do godnego traktowania, nauczysz też tego własne dzieci. Bądź dla nich wzorem do naśladowania! Inspiruj zarówno partnera, jak i swoje pociechy. Podążanie własną drogą może przynieść Ci poczucie spełnienia i szczęście. A wtedy łatwiej zarażać nim innych! Szczęśliwy i usatysfakcjonowany życiowo partner i rodzic dzieli się szczęściem z drugą połówką i własnymi dziećmi.